DOBRO RASPOLOŽENJE U PRIZRENU

Kosovo ima puno ljepote, ali među najljepšim gradovima je Prizren. Ovaj grad ima mnogo povijesnih i vjerskih objekata, ali odlikuje ga gostoprimstvo. Povijesno gledano, ovaj grad je mjesto susreta različitih kultura i mjesto vjerske tolerancije.

Sinan Paše Džamija

Sagrađena je 1615.godine od strane Sinan paše. Unutrašnjost džamije je jedinstven prostor, sa kupolom na kojoj su naslikani geometrijski i cvetni motivi u tri faze. Prve dve faze zidnog slikarstva su iz XVI –XVII veka, rađene su sa al seko tehnikom, dok treća faza pripada XIX veku, rađena je u baroknom stilu, u kome preovladavaju motivi plave boje. Blizu stepenica džamije, na desnoj strani od ulaza, nalazi se kamena ukrašena česma za pranje (abdes -verski obred), ali je koriste i građani za piće. Smatra se jedinstvenom džamijom, originalne arhitekture i prilagođena je podneblju Prizrena.

Crkva Svetog Spasa

Crkva Svetog Spasa nalazi se u istorijskoj četvrti grada, odnosno, u jugoistočnom delu Podkaljaje. U vlasništvu Mladena Vladojevića i njegove majke, ova crkva je sagrađena između 1333.-1335g. I poklonjena arhijerejskom manastiru 1348 godine. U drugoj polovini XVIII vijeka zajednica Prizren Cincarar (Vlah) dobila je pravo upotrebe crkve za svoje potrebe. Na osnovu njihovih oblika i tehnika spomenik pripada crkvama prve polovine 14. vijeka. Crkva je bila zaštićena 1953-63 godina. Međutim, crkva je sagrađena između 2010. i 2011. čime su obnovljene zidne konstrukcije, krov i unutrašnjost.

TVRĐAVA U PRIZRENU (KALAJA)

Pod njenim današnjim zidovima čuvaju se kulturni praistorijski slojevi, kao i slojevi iz razdoblja Rimskog carstva i iz perioda kasne antike. Život je ovde počeo još u vreme kasnog bronzanog doba, a kao utvrđenje je izgrađenojoš pre 1500 godina. Tvrđava sada u sebi čuva masivne zidove i razne stambene prostore koji pripadaju kasnijim fazama, kao što je ona srednjovekovna otomanska. Sa sistematskim istraživačkim radom, konzervacijom i restauracijom, ona će se pretvoriti u otvoreni arheološki muzej, i u jednu veoma važnu tačku kulturnog turizma Prizrena i Kosova.

Crkva Svetog Đorđa Runović

 Smeštena je na trgu Šadrvan, u dvorištu Saborne crkve Svetog Đorđa. Izgrađena je krajem XV i početkom XVI veka od braća Runovića, posvećena je Svetom Đorđu. Objekat pripada tipu porodičnih srednevekovnih crkava, sa pravougaonom osnovom, sa apsidom i imala je tri brodovine , a danas je sa jednom brodovinom.U poslednje vreme su otkriveni i delovi priprate, groblje oko crkve i grobovi braće Runovića. Na jugozapadnoj strani objekta se nalazi grob mitropolita Mihajla (1733-1818). Unutar crkve su takođe istaknute freske koje potiču iz XVII veka

Kisha Katolike Zoja Ndihmëtare

Gjendet ne jugperendim te qendres urbane te qytetit, te Qafa e Pazarit. Objektin me elemente te arkitektures greko-romake, ne vitin 1870 e nderton aeqipeshkvi Dario Bucciareli ne themelet e kishes se dikurshme, kurse me vone Toma Glasnoviqi ngriti kumbanen dhe vendosi oren.

Arheološki muzej

Arheološki muzej (Sahat Kulla) nalazi se na području hamama, sagrađenog krajem XV vijeka, odnosno 1498. Posebnost ove zgrade je ta što je unutar hamama izgrađen Sahat Kulla, dva objekta koja uopće nemaju funkcionalnu vezu. među sobom i predstavlja jedinstveni slučaj zbog takvog preplitanja.

KOMPLEKS ALBANSKE PRIZRENSKE LIGE

Ovde je 10. juna 1878. održana Skupština Albanske prizrenske lige, u organizaciji albanskih intelektualaca tog vremena, kao potreba za odbranom albanskih zemalja i za osnivanje samostalne albanske države. Ovaj kompleks je formiran sa izgradnjom džamije Gazi Mehmed Paše, gde su zatim oko nje izgrađeni drugi objekti kao što je zgrada lige, medresa, turbe, biblioteka i stambeni objekti. Kompleks je 1978. godine pretvoren u muzej Prizrenske lige.

Kisha e Levishës

Smešten u istorijskoj zoni Prizrena, obnovljen je po nalogu kralja Milutina 1306/7. Ova crkva je jedini spomenik u gradu koji je 2006. godine upisan na UNESCO-ovu listu svetske kulturne baštine.

Okružni Kompleks Maraš

Na lijevoj strani Bistrice  na periferiji Dvorca, u istočnom dijelu Prizrena nalazi se gradski kompleks Maraš. Arapski "Maraš" znači osvježavajuće mjesto. Ovaj kompleks bogat je izvorima podzemnih voda i fluktuacijama vode Bistrice. Svojim vrijednostima prirodne i kulturne baštine i prikladnim položajem, kompleks Maraš nudi regiju koja veliku važnost daje gradu, kao i transformacijama tokom godina.

BIMBAŠIJEVA ČESMA

Prizren je poznat po velikom broju javnih vodenih izvora. Bimbašijeva česma nalazi se zapadno od istorijskog područja Prizrena, u blizini džamije „Iljaz Kuka“ i zgrade Beledija. Dugo izgrađena proljeće do danas služi kao javna česma susjedstva, opskrbljuje stanovnike i prolaznike pitkom vodom. Izvorište je izrađeno od pravokutnog krečnjaka.

TEKIJA TARIKATA HALVETI

Osnovana je krajem XVII veka i početkom XVIII veka. (1690-1713) od strane Shejh Osman Babe u naselju Saračane, veoma blizu Kukli begove džamije. Takođe je poznata i kao tekija šejha Hasana. U tekiji se nalazi pored groba, šejh Osman Babe i grobovi sedam drugih članova iz reda Halveti. Kompleks tekije se sastoji se od: tekije (sa nekoliko posebnih prostorija), semahana – sala za molitve, turbe, gde su sahranjene vođe tekije (šejhleri), dvorište popločano kaldrmom, sa elementom vode koja teče kroz dve česme od mermera, stambena kuća Šejh Hasana i poslovni objekti.

GAZI MEHMET PAŠIN HAMAM

Izgradio ga je u periodu od 1563-74, Gazi Mehmet paša, Sandžakbeg Skadra. Na glavnom ulazu postoji ploča sa natpisom iz 1883. godine, koja pokazuje datum obnove hamama od strane Mahmut Paše Rotulija, mitesarifa u Prizrenskom Sandžaku. Zajedno sa hamamom Daut Paše u Skoplju i hamamom Gazi Nusret Bega u Sarajevu spadaju među najuspešnije objekte osmanlijske arhitekture na Balkanu. Hamam Gazi Mehmet Pašeje tipa „hamama parova; - dvostruki, ima dva dela i koristio se od strane oba pola istovremeno, sa posebnim i odvojenim ulazima.

MEHMET PAŠINA DŽAMIJA

Gazi Mehmed-paša je sagradio kompleks sa džamijom, turbetom, medresom, bibliotekom, učionicom i ostalim pratećim objektima u periodu od 1563-74 godine. Kompleks je povezan sa kompleksom Albanske lige u Prizrenu. Kvadratne je osnove sa naglašenim tremom na tri strane, a centralni prostor za molitve je pokriven impresivnom kupolom. Deo trema je pokriven trovodnim krovom oslonjenim na drvenim stubovima. Kupola je takođe ukrašena zidnim slikama sa geometrijskim i cvetnim motivima. Minaret je visok 40 metara. Jedna je od najvećih džamija u Prizrenu.

Kabaš - Koriša

Opština Prizren je realizirala brojne projekte. Među njima je projekat u selu Kabaš - Korisha. Ljepote Prizrena nisu ograničene na grad, nego i okolni region. Rijetka prirodna ljepota je ona u selu Korisha, odnosno u vodopadu i u dvorcu ovog sela.

Suzi Čelebijin Most

Most je takođe poznat kao Most Tabakhane, jer se nalazio u naselju zanatlija koji su se bavili preradom kože, i povezivao kompleks kožara. Izgrađen je 1513. godine od strane Suzi Celebije. Imao je tri lukova, jedan veliki između dva mala sa strane. Trasa mosta je popločena turskom kaldrmom, dok su bočni zidovi bili izgrađeni od prerađenog kamena ojačanog gvozdenim šipkama. Usled zatvaranja lukova otpadom i zbog poplava, veliki i jedan mali luk su se srušili. On je obnovljen posle 2000. godine, ali je okvalifikovan kao rekonstrukcija bez vrednosti.

Most Beledija

Beledija je prva zgrada Skupštine opštine Prizren izgrađena krajem veka. XIX th Narod zove most kod njega most Beledija. Beledija je najbolji dokaz političke i administrativne kulture Prizrena, dok danas ova zgrada služi kao izvor i edukacijski centar za kulturnu baštinu.

Most Laneta

Most Laneta jedan je od najomraženijih i posebnih mostova u Prizrenu. Most koji ima plavu obrub takođe se smatra mostom ljubavi, jer se svaki posetilac i parovi zaključavaju svoje ljubavne katance. Prema ovoj tradiciji, ovaj most je danas poznat i kao most ljubavi.

Kameni most

PRIZREN Ovaj most direktno povezuje Trg Šadrvan sa starim putem Saračane. Na osnovu materijala i građevinske strukture, pretpostavlja se da je most izgrađen u XVI veku. Stari most je izgrađen sa kvalitetnim prerađenim kamenjem i povezanim sa krečnim malterom. Bokovi su ojačani gvozdenim šipkama, ugrađenim u kamenim udubljenjima. Postoje tri lukova: srednj luk je veći, dok su bočni lukovi manji.Dužina nekadašnjeg mosta je približno 30 m, dok je danas most dug 17 m. Tokom različitih vremenskih razdoblja, most je pretrpeo velike promene.

Ura e Therandes

Ura e Lidhjes

Kino Lumbardhi

Kino Lumbardhi otvoren je 1952. godine i djelovao je kao kino do 1999. Karakteriziran zatvorenom dvoranom i ljetnim kinom, Lumbardhi je imao kapacitet od preko 1.200 mjesta i primao je preko 300.000 posjetilaca godišnje desetljećima. Svojim repertoarom jugoslovenskih, zapadnih, indijskih i holivudskih filmova ovaj bioskop povezao je generacije Prizrena jedni s drugima i sa svetom. Kao jedna od dvije kulturne institucije grada, bioskop je bio domaćin koncerata, festivala i različitih društvenih događaja, dok je od 1986. godine bio i domaćin festivala Zambaku i Prizrenit (Ljilja Prizrena). Nakon rata, kino je identificiran s festivalom dokumentarnog i kratkometražnog filma DokuFest koji je započeo 2002. i dvije građanske inicijative za zaštitu od privatizacije i rušenja u 2007. i 2014. Kino Lumbardhi uživa status kulturne baštine i funkcioniše kao neovisna kulturna institucija.

Nashec

Našec je selo u opštini Prizren. Nakon 1999 godine selo je poznato i kao Suzi. Iako iskopavanja još nisu završena, kaže se da ovaj lokalitet datira iz bronzanog doba i da ima veliku povijesnu važnost i vrijednost za Prizren.

Ujevara e Kabashe Korishe

Ujevara e Kabashe Korishe

Gorozhup

Gorožup je selo u regiji Has, u opštini Prizren. Nakon 1999. selo je poznato i kao Guriśte. Karakterizira ga prisustvo mlina poznatog kao Mlin Sylejmana Tane, koji je prema pronađenim informacijama izgrađen 1854. Godine, i geografski se nalazi na obalama Beloga Drima.

Zhupa

Zhupa

Pasha Qesme

Pasha Qesme

Jabllanice

Jabllanice

Shtepia Malore

Shtepia Malore

Vermica

Vermice je selo u opštini Prizren. Vermica je turističko selo i kao specijalitet ima pripremanje riba, u njega se nalaze brojni restorani za pripremu ribe. Sama je privlačnost vodenog turizma, odnosno ribolova, a istovremeno i gastronomskog turizma.

UJI GROPOSUR – “ KOPANAVODA”

To je planinsko odredište sa nadmorskom visinom od 1574 m, a odlikuje ga izrazita vegetacija i obilni vodni resursi. To je jedno od omiljenih odredišta sporta planinaranja na regiju Prizrena. Na postojećoj lokaciji nalazi se i zgrada u kojoj turisti mogu da pronađu smeštaj. Uz daljnje poboljšanje infrastrukture i smeštajnih kapaciteta, ova lokacija ima sve moguće dispozicije da postane atraktivna turistička destinacija, kako za sport planinarenja, tako i za smeštaj i kampovanje posetilaca.

NAMAZDŽAH, KEREK DŽAMIJA

Spada među najstarije objekte muslimanske vere na Kosovu. Na persijskom, namazdžah znači mesto molitve. Nakon pada Prizrena pod vlašću otomanske imperije 1455, Isa-beg je izgradio namazdžah, mesto koje je služilo za obavljanje verskih obreda od strane osmanlijske vojske. Nakon potpunog uspostavljanja otomanske uprave u Prizrenu, namazđah je zanemaren jer su u to vreme počele da se grade uobičajene džamije. Kasnije su je koristili za molitvu, poljoprivrednici koji su radili na svojim njivama u blizini. Drugačije je poznata i kao Kerek džamija, što znači polomljena džamija. Ona je obnovljena 2002. godine.

Reqan

Rečane je jedna od poznatijih i najomiljenijih mesta za vikende građana Prizrena i drugih mesta na Kosovu i Albaniji.Selo Rečane, naseljeno Bošnjacima i Goranima, nudi razne specijalitete i vrlo ukusno meso i ribu. Stjenovite planine Rečana dosežu visine na udaljenosti od jednog kilometra, stvarajući utisak prekrivanja neba i ulaska u drugu prirodnu stvarnost, prekrivenu stijenama i kamenjem. Uz put za Prizren nalazi se 13 pećina na visini od 960 metara, koje su monasi koristili za utočište i ukrašene freskama. Reka Bistrica je verni pratilac čitavog putovanja duž puta za Prizren, jer je jedini deo monotonije i apsolutne smirenosti na određenim mestima.

ŠADRVANSKE ČESME

U istorijskoj zoni Prizrena, blizu "Sinan pašove" džamije, nalazi se Šadrvanska česma . Pretpostavlja se da je izgrađena u XV veku (nakon izgradnje džamije "Sinan paša". Šadrvanska česma je smještena usred trga Šadrvan  . Svojim karakterističnim položajem, oblikom i ukrasima jedan je od simbola grada, i ujedno i najkarakterističniji dobro očuvan do danas.

Bazhdarhane

CRKVA SVETE PETKE

Ima 7 faze izgradnje ili rekonstrukcije: Rimski hram II-III veka; trobrodna bazilika iz V-VI veka; bazilika na temeljima predhodne građevine iz XI veka; otkrivene freske, kao što su “Gospa sa malim Hristom” i “Svadba u Kani”, XIII vek; rekonstrukcija od strane srpskog kralja Milutina, XIV vek; konverzija crkve u džamiju koja je nazvana Džuma džamija - pretpostavlja se u XV-XVI veku; osvajanje Prizrena od Srba u 1912 godini, rušenje minareta, povratak zvona i konverzija u crkvu. Jedini je objekat kulturne baštine Prizrena pod zaštitom UNESC-a.

Crkva Svetog Nikole

U okrugu Milaçiç, u centru sela Sredska, u blizini osnovne škole, nalazi se crkva posvećena Svetom Nikoli, sagrađena oko 1875. godine. Krov je bio prekriven dvostrukim vodenim pločama od olova i lima. Na pročelju crkve postoje neki polukružni otvori, kao i polukružni luk i niše. Unutrašnjost crkve bogata je ugraviranim ikonostasima i ikonama svetaca. U bašti crkve postoje seoska groblja.

Stara zgrada Skupštine

Zgrada Skupštine Beledija - sagrađena je u naselju Tabakhane u 19. veku i služila je kao opština za osmanske vlasti u Prizrenu. U godinama 2010/2011. Donacijama Evropske unije - Kancelarije na Kosovu, radi se kompletna obnova zgrade i u tom slučaju zgrada je pretvorena u prvi Regionalni centar za kulturno nasleđe na Balkanu. Pored centra za obuku, u ovoj zgradi se nalazi i Turističko informativni ured za grad Prizren. Zgrada Beledies jedinstven je primjer javne, administrativne zgrade izgrađene tokom 19. vijeka. XIX i kao takav ima visoku historijsku, umjetničku i društvenu vrijednost.

SUZI ČELEBIJA DŽAMIJA

Sagrađena je 1523 godine, i drugi je najraniji islamski objekat u gradu Prizrenu i prvi arhitektonski kompletno islamski. Ima pravougaonu planimetriju sa četvorovodnim krovom pokrivenim s’crepom. Njegov trem je podignut iznad jedanaest drvenih stubova i pokriven je trovodnim krovom. Nad drvenim stubovima je izrađen kapitol, koji je ukrašen kružnim oblicima. U dvorištu džamije se nalazi staro groblje muslimanskog gradskog rukovodstva. Tu se nalazi i turbe, u kome su sahranjeni Suzi Čelebija i njegov brat, Neharin Abdulah; oba su poznata kao prvi pesnici u Prizrenu.

Paleokršćanska crkva i ruševine dvorca Koriše

Arheološka iskopavanja na vrhu dvorca Koriša, 2002 i 2004 godine  poznata kao Gališka Mikrotopacija.  Prva arheološka iskopavanja izvedena su 2002. godine otkrićem paleokrističke crkve. Dvorac je sagrađen u kasnoantičko doba, odnosno u V-VI veku, što su potvrdila iskopavanja 2002-2007 godine.

HIDROELEKTRANA – MUZEJ ELEKTROPRIVREDE (PRIZRENKA)

Podignuta je 1929.godine pored reke Bistrice, prema projektu jedne bečke firme. To je prva električna elektrana i jedini muzej Kosovske elektroprivrede. Prestala je sa radom 01. 11. 1973. dana 8.11.1979 godine je pretvorena u muzej elektroprivrede Kosova. Sadrži mnogo originalnog materijala, i fotografija koje odražavaju razvoj elektroprivrede Kosova.

Šešir oca Shtjefëna Gjeçova

Na inicijativu Instituta za zaštitu kosovskih spomenika i nadležnih organa sela Zym, šezdesetih godina prošlog veka na seoskom groblju je sagrađena kapela oca Shtjefëna Gjeçova. Šešir ima pravougaoni plan s malim dimenzijama. U sjevernom dijelu je apsida s polukružnom bazom. Ulaz u kapelu je kroz drvena vrata, izvedena polukružnim otvorom, prema južnoj strani.

Crkva svete Nedelje - Manifestacija Svete Marije

Nalazi se u istorijskom području Prizrena. Ruševine ovog objekta, zidovi apside i južni zid visine od 1.5 metra, su otkriveni 1966. godine tokom arheoloških iskopavanja. Iskopavanja su otkrila fragmente kamena, gde je na jednom od njih pronađen natpis iz 1371 godine. Obnova crkve je izvršena u periodu od 1995 do 1997. Godine. Na osnovu analogije i vrste verskih objekata ovog perioda. Crkva ima pravougaoni oblik sa kupolom, koja je izvana osmougaona. Malih je dimenzija u poređenju sa ostalim crkvama u Prizrenu.

CRKVA SVETOG ĐORĐA U SRECSKOJ

Pripada kasnom srednjem veku, odnosno XVI veku . To je crkva malih dimenzija, jednobrodna građevina sa polukružnom apsidom. Zidovi su zidani rečnim kamenjem, vezani blatom i okrečeni. Krov je dvovodni prekriven crepom. Iznad ulaznih vrata se nalazi niša, na čijem je gornjem delu u kružnom obliku oslikan Sveti Đorđe na konju. Na unutrašnjim zidovima su i dalje sačuvane freske svetitelja.

CRKVA SV NIKOLE – TUTIĆEVO

Sagrađena je 1331. godine od strane Dragoslava Tutića (monah Nikola) i njegove supruge Bele. To potvrđuje natpis na kamenu u istočnom zidu crkve. Crkva je jednobrodna, malih dimenzija, sa pravougaonom planimetrijom. Napravljena je u kamenu u kombinaciji sa ciglom. Freske ove crkve su malobrojne i fragmentirane, freska koja je malo više očuvana je ona na kojoj se prikazuje Sveti Nikola. Pripada tipu porodičnih crkava, vizantijskog stila i korišćena je za potrebe vernika koji žive u okolini i blizu crkve.

CRKVA SVETOG NIKOLE, BOGOŠEVCI

Izgrađena je na terasastom platou koja ima oštar teren sa rečne strane. Crkva je jednobrodna, sa pravougaonom osnovom i trostranom istočnom apsidom. Čitava fasada je nemalterisana tako da jasno pokazuje strukturu spoljnih zidova. Unutrašnjost crkve je bogata freskama. Na ulaznom delu crkve se nalazi aneks na kome je izgrađen zvonik. Na osnovu arhitektonskih karakteristika i oslikanih fresaka, crkva pripada kraju XVI veka, početku XVII veka.

CRKVA SVETOG NIKOLE, DRAJČIĆ

Crkva je mala, osnova objekta je pravougaona, izgrađena je od kamena. Polovina crkve spolja je omalterisana, dok se kod druge polovine još uvek primećuje kamen. U 1925.godini je dodat zvonik, kao posebni aneks. Freske koje obogaćuju unutrašnjost su izrađene posebnim stilom i na osnovu njih se misli da crkva pripada poslednjoj deceniji XVI veka. U unutrašnjosti su postavljene ikone naslikane na drvetu. Tokom različitih vremenskih perioda je izvršeno nekoliko restauracija na objektu, koje su dovele do izmene prvobitne arhitekture.

RKVA SVETOG NIKOLE, MUŠNIKOVO

Crkva je mala jednobrodna, pravougaone osnove, sa trostranom istočnom absidom. Crkva je izgrađena u kamenu, Spolja je bez fasade. Prekrivena je dvovodnim krovom . Tokom godina, u zapadnom delu crkve je izgrađen novi aneks, koji je veoma neprilagođen staroj crkvi. Na osnovu tipologije fresaka, slikanih na unutrašnjoj strani stare crkve, pretpostavlja se da je izgrađena u poslednjoj deceniji XVI veka.

CRKVA SVETOG PETRA, MUŠNIKOVO

U početku je bila posvećena Svetom Petru i Svetom Pavlu. To se dokazuje i po freskama ova dva svetitelja, naslikanih na južnom zidu unutrašnjosti crkve. To je dvobrodni objekat malih dimenzija, sa apsidom izbačenom vani. Unutrašnja struktura se sastoji od polukružnih svodova, dok se nad njom nalazi dvovodni krov pokriven kamenim pločama. Na osnovu unutrašnjih fresaka,crkva je izgrađena u periodu od 1563- 1564. godine. Na zapadnoj strani, pored objekta je 1920. godine izgrađen osmougaoni zvonik.

KOMPLEKS TURBETA KARABAŠI

Sastoji se od tri turbeta. Turbe Karabaš Babe se nalazi između tri turbeta, ono je šestougaonog oblika sa kupastim krovom. Turbe šejh Huseinija, pripadnikaiz reda Halveti, nalazi se na levoj strani turbeta Karabaš Babe, izgrađenoje 1926. godine. U obliku je pravougaonika, sa drvenim vratima i prozorom u obliku luka. Devojčino turbe se nalazi na desnoj strani Karabaš Babe nepoznato je vreme njegove izgradnje. Kvadratnog jeoblika sa malim dimenzijama, sa tri strane ima velike kružne prozore, pokrivene gvozdenom rešekom.

Kompleks Sinan Tekke

Kompleks Sinani tekke nalazi se na jugozapadnom delu Prizrena, u kvartu Terzinj. Tekke Sinanske sekte osnovao je šeik Ali Efendi Redžep Koro 1768. Natpisi su rađeni uz visoko umjetničko majstorstvo, u stilu „sulus“ i „talik“. Zbog nedostatka funkcije i održavanja kompleks je u veoma teškom fizičkom stanju.

Višeslojno arheološko nalazište u Vlašnji

Na ovom lokalitetu dokazan je kontinuitet života tokom određenih vremenskih razdoblja kao što su rani neolitik (starčevačka kultura), kasni i srednji neolitik (kultura Vinče), eneolitik (bakreno razdoblje), brončano doba, željezno doba, razdoblje Helenistički kao i razdoblja kasne antike i ranog srednjeg vijeka.

Lokalitet bronzanog doba Korishe

Lokalitet brončanog razdoblja Korisha, istraživan je tokom 2006. godine i imao je karakter iskopa-spašavanja. Arheološka iskopavanja obavljena u dva sektora rezultirala su identifikacijom i otkrivanjem stanova i stambenih horizonata koji su tipični i hronološki datirani u rano brončano i srednjovjekovno razdoblje.

MANASTIR SVETIH ARHANĐELA

Ima površinu od 6500 m2. Srpski car Dušan je podigao manastir u periodu 1343 – 1352 godine. Sumnja se da je izgrađen na ruševinama jednog još drevnijeg naselja. Koliko je poznato, srpski car Dušan je sahranjen u obnovljenoj crkvi sv. Arhanđela, 1355. godine. Grob cara Dušana je otkriven 1927. godine, ali u blizini ovog područja su otkrivene takođe i druge grobnice iste konstrukcije. Jedna od njih je imala ploču na kojoj se nalazi ime Strazimira Balšaja, vladara Kneževine Skadar. 

MINARET ARASTA DŽAMIJE (DŽAMIJA EVRENOS BEGA)

Izgrađena je od strane Jakup Evrenos Bega u periodu od 1526 - 1538.godine. Koristili su je trgovci za molitvu. Arastes džamija je imala izvornu funkciju do 1960. godine, kada je tadašnja vlast srušila Arastes kompleks, a zajedno sa njom i džamiju. Od rušenja se spasio samo minaret. Karakteristika ovog minareta je Davidova zvezda uklesana u kamenu na njenom trupu. Legenda kaže da je sagrađena od strane jevrejskih majstora i da je Davidova zvezda identifikacija graditelja.

MLIN TABAKHANE

Ima sve elemente tradicionalnog mlina, ima ulaz, mesto za konje, mesto za nesamleveno žito, mesto za samleveno žito, odaju za boravak mlinara, kanal za vodu, itd. Ima pravougaoni oblik izgrađen sa rečnim kamenjem povezanim glinom, a ima i drveni krov pokriven sa tradicionalnim čerpičom. Čuva originalnu opremu i rekvizite vremena. Proces mlevenja je tradicionalan, koristeći smagu vode za trljanje kamena koji vrši mlevenje žita.

KUĆA PORODICE GRAŽDA

Sagrađena je u XVIII veku a renovirana je i prilagođena u XIX veku, najednom velikom prostoru sa pratećim objektima. Tokom godina (2010-2012) izvršena je restauracija krova i fasade. Sa karakterističnim oblikom, podelom na dva dela, bogatim umetničkim tretmanom u njenoj unutrašnjosti i spolja. Njeni prateći elementi kao što su dvorište popločeno kaldrmom i (mutfak) ostava, predstavljaju primer orijentalne stambene arhitekture.

KUĆA MUSE ŠEJHZADEA

Podignuta je u XVIII veku. Predstavlja vrhunac vernakularne arhitekture. Svaki sprat ima po dve sobe. Po sobama enterijer se sastoji od ormarića, raftova (jukluci) i kupatila (hamamdžika), dok veće prostorija takođe imaju otvorene odžake. U prizemlju se takođe nalazi hodnik (hajat ), zatvorena soba za razgovor (divanhana), kuhinja i ostava. Na spratu se nalazi zatvoren čardak, odaja za kovčege i prostorija za pranje posuđa. Plafoni, ormari i raftovi su napravljeni od klesanog drvetau đuljtavan stilu,znači u obliku ruže (karanfila)

Nišani iz Suzija

Suzi efendija je živjeo u Prizrenu u XV vijeku. Na lijevoj strani Bistrice je džamiju (džamija bez ruda), škola za čitanje (biblioteku), fontana i kameni most. Ovo se susjedstvo naziva Suzi Susjedstvo. "Pjesnik Suzi", pseudonimom poznatog pjesnika i historičara, majstor je sina Abdullaha, sina Muhammeda.

SARAČ DŽAMIJA KUKLI MEHMED

BEGOVA DŽAMIJA Izgradio ju je Mehmet Kukli Beg 1534 godine. Nazvana je Sarač džamijom jer je u blizini nekadašnje čaršije Saračane. Ima arhitekturu koja se razlikuje od arhitekture drugih džamija u Prizrenu, jer postoji samo jedna glavna kupola, koja je prekrivena kamenim pločama. Spolja nije omalterisana; građevinski materijal je rečni kamen, nepravilnog oblika povezan sa krečnim malterom. U južnom uglu pored čeone fasade je sagrađen minaret. Minaret ima šestouganu osnovu, sazidanu od klesanog kamena, ima omalterisano kružno telo. Unutrašnjost džamije je bila bogata zidnim slikama.

Shani Efendijev pozdrav

Pozdrav Shani Efendije nalazi se na području povijesnog centra Prizrena, u kvartu Farkëtarët, s prednje strane okrenutim prema jugu. Nakon Drugog svjetskog rata prešao je u vlasništvo kovača Alije Šilika. Služila je za stanovanje, dok je jedna od radnji u prizemlju služila kao kovačnica. Danas su salamandri nenaseljeni, a prodavnice u prizemlju su otvorene. Pozdravi sa okolnim objektima potencijalni su za ekonomski, turistički, baštinski i kulturni razvoj.

Srednja škola Ryzhdije

Srednja škola Ryzhdije nalazi se zapadno od istorijskog područja Prizrena, odnosno u blizini kompleksa Tabakhana. Srednja škola Ryzhdije otvorena je 1874. godine i predstavlja uspostavljanje novog srednjeg obrazovanja u Prizrenu. U istorijskom i društvenom pogledu, srednja škola Ryzhdije dokaz je visokog nivoa obrazovanja razvijenog tokom veka. XIX.

KUĆA ADEM-AGE ĐONA

Sagrađena je u XVIII veku, sa dolaskom ove porodice iz Ujmiša, Albanije. Kuća je dvospratna, sa velikim prostorijama u oba sprata i simetričnog je tipa sa tremom u prizemlju i čardakom na gornjem spratu. U prizemlju se nalaze dve sobe, ostava i hodnik, koji je podeljen na unutrašnji i spoljni deo. Na gornjem spratu, kuća ima četiri sobe, dve velike i dve male, kao i zatvoren čardak.

Porodična kuća Arapi

Kuća porodice Arapi nalazi se na predjelu povijesnog centra Prizrena, u susjedstvu Saraçët, s prednjim dijelom orijentiranim na jug. Kuća je sagrađena u drugoj polovici 19. vijeka i svo vrijeme je služila kao rezidencija. Danas je kuća još uvijek useljiva.

Kuća porodice Berlajolli

Porodična kuća Berlajolli nalazi se u regionu Saraji, u zapadnom deo grada. Sagrađena je u 19. veku i bila je naseljena od početka.

Porodična kuča Fishekčiu

Hezer Fishekčijina kuća nalazi se u kvartu Bazhdarhane, s prednje strane prema istoku. Kuća je sagrađena krajem XIX vijeka, odnosno 1888. godine, i cijelo je vrijeme služila za stanovanje.

Porodična kuća muftije

Obiteljska kuća muftija nalazi se u povijesnom centru Prizrena sa fasadom okrenutom prema istoku. Unutar kuće je dvorište, stara kuća u kojoj se nalaze sluge porodice, bukva i džezva. Kuća je sagražena u XIX. vijeku, odnosno 1859. godine, i uvijek je pružala smještaj.

Kuča porodice Pačarizi

Kuča porodice Pačarizi nalazi se na području povijesnog centra Prizrena, u susjedstvu Saračet i kvartu Kovači, s prednjim dijelom orijentiranim na sjever. Kuča je sagrađena oko XVIII-XIX vijeka i služila je kao rezidencija, kao i za administrativnu funkciju.

Porodična kuća Rekathati

Porodična kuća Rekathati nalazi se u kvartu "Bažderane" s pročeljem okrenutim prema jugu. Kuća je izgražena krajem XIX. vijeka, a prema natpisima na verandama, prednja je fasada uređena 1321 hidžretske godine  (1903).

KUĆA PORODICE POMAKU

Izgrađena je tokom XVIII veka. Kuća je dvospratna. Zgrada je izgrađena u kombinaciji kamena u prizemlju i čerpića i drveta na spratu. U prizemlju su kuhinja sa odžakom, prostor za skladištenje hrane i radnog alata. Veza sa prvim spratom se vrši preko dva priključaka, unutrašnjih drvenih stepenica koje povezuju prizemlje sa spratom, i spoljnih stepenice od kamena koje se nalaze na istočnoj fasadi.

TEKIJA TARIKATA KADERI

Osnovana je 1646.godine od strane šejha Hasana Horosanija. Tekija je izgrađena malo kasnije, 1655.godine. Tekija se sastoji od velikog trema i dve sobe za obavljanje verskih obreda. Izgradnja ove tekije je povezana sa legendom, prema kojoj je Hasan Baba iz Skoplja bacio kamen, koji je stigao u Prizren i tamo gde je kamen pao, Hasan Baba je izgradio tekiju. U tekiji ima mnogo eksponata, kao što je ritualna oprema, oružje, odeća i stare fotografije.

Grob Babin val

Val visokog Babe nalazi se u kvartu Ortakolli, s prednje strane prema istoku. Mauzolej se nalazi ispred nove džamije "Antalia", u kvartu Ortakolli. To je bez presedana sveti spomenik. Bolesni vjeruju u natprirodnu iscjeliteljsku snagu Babinog vala. Dolaze do groba i mole se za ozdravljenje. Ako se oporave, vrate se i donesu kovanice, svijeće ili razne poklone.

Grob Kalender Babe

Grob Kalender Babe nalazi se u kvartu Terzimëhalla. Turbu uglavnom posjećuju ljudi koji se žale na glavobolju. Iz groba bolesni uzmu malo i stave ga pod jastuk. Sutradan vraćaju zemlju u grob. Ako se izliječe, bolesnici donose kovanice, svijeće ili bilo koji drugi dar.

Grob Musa efendije

Grob Sheh Kutub Musa Efendi nalazi se u kvartu Tabakhane. Tekke su sagrađene 1575. godine, a grobnica kasnije. Bolesnica se probada tri puta svetkovom krunicom. Pacijent uzima grob iz vode iz groba i pije ga kod kuće. Smatra se da nije dobro da voda prosipa zemlju. Ako se pacijent oporavi, vraća se i donosi novčiće, ručnike, svijeće itd.

Ahmed-begova džamija

Džamija Ahmed Bey nalazi se u kvartu Tabakhane, u zapadnom dijelu Prizrena. Neprofesionalne intervencije provedene tokom godina smanjile su prvobitne vrijednosti ove džamije. Struktura zidova, plafona, minareta i nadgrobnih spomenika elementi su koji su sačuvani.

Džamija Chatip Sinani

Džamija Chatip Sinani-Levisha nalazi se u istočnom dijelu grada. Komšiluk u kome se nalazi džamija postoji od 1591. godine i bio je jedno od najvećih kvartova u gradu. Prema natpisu u blizini vanjskih vrata džamije, džamiju je sagradio Qatip Sinani (KATIP SINAN) 1577. godine, dok je prema natpisu (kitabes) koji se nalazi na unutrašnjim vratima džamije, džamija obnovljena 1311 AH, 1893-1894.

Džamija Cohađi Mahmud

Džamija Çohaxhi Mahmud nalazi se u četvrti Tabakhane, u zapadnom dijelu Prizrena. Prema natpisu na njegovom ulazu, izgradnju džamije započeo je Çohaxhi Mahmud Çelebiu tokom 15. vijeka. XVIII. Stari minaret jedini je izvorni element ovog spomenika kulturne baštine.

DŽAMIJA EMINA PAŠE

Sagrađena je 1931. godine. To je imitacija Sinan pašine džamije, u manjim razmerama. Motivi oslikavanja unutrašnjih zidova su cvetne prirode gde preovladavaju plava i žuta boja. U dvorištu džamije je staro groblje sa mramornim nadgrobnim spomenicima, gde se nalazi i grob Emin Paše. Pored istorijske, umetničke, naučne vrednosti, ima i društvenu vrednost. Emin paša je pripadao aristokratskoj porodici koja je imala veliki uticaj u istorijskim trendovima Prizrena tokom XVII-XIX veka.

Džamija Hadji Ramadani

Džamija Hadji Ramadani nalazi se u istorijskom području Prizrena. Sagradio ga je Hadji Ramadani tokom veka. XVII. Od vremena kada je izgrađena do danas, ona je svoju vjersku funkciju obavljala kao susjedna džamija. Minaret i kamena fontana na okolnom zidu nekoliko su originalnih elemenata preostalih od ovog spomenika kulturne baštine.

DŽAMIJA ILIJAZA KUKE

Prvenstveno je sagrađena kao mesdžid svetilište negde oko 1535. godine od strane Kukli bega, a kasnije je njegov unuk Mehmet beg sagradio i minaret, tu je građevinu posvetio svom dedi Ilijazu Kuki. Džamija je pravougaone osnove sa tremom. Krov je četvorovodni prekriven crepom, a sa unutrašnje strane je kupola koja je bila ukrašena zidnim slikama. U dvorištu džamije se nalazi i staro groblje, gde su dve grobnice napravljene od profilisanog mermera i imaju dekoracije bogate geometrijskim i cvetnim motivima na vertikalnim kamenovima.

MUDERIZ ALI-EFENDIJINA DŽAMIJA

Podignuta je 1581. godine, ima pravougaonu osnovu; na severnoj i južnoj strani se nalazi polupokriveni trem. Minaret je uključen u osnovu džamije i nalazi se na istočnom uglu. Ima šestougaonu osnovu i omalterisana je spolja. Zgrada je pokrivena četvorovodnim krovom, pokrivenim glinenom ciglom. Struktura zida je izgrađena kamenom i vezana je krečnim malterom. U dvorištu džamije je nekoliko grobnica, a na severnom delu je grob Muderiza Ali Efendije . Džamija je pretrpela veliku štetu u požaru 1963. godine i takođe tokom vremena usled brojnih intervencija.

Sejdi-begova džamija

Džamija Sejdi Bey nalazi se u istorijskom dijelu Prizrena, na južnoj obali rijeke Lumebardhi. Murali u unutrašnjosti, obrađeni arapskom tehnikom cvjetnim, geometrijskim motivima i dijelovima iz Kur'ana, crtani su 2012. godine s visokim umjetničkim tretmanom. Od 1994. godine do danas urađeno je nekoliko intervencija poput gradnje aneksa, degradirajući autentične vrijednosti i ometajući izgled džamije sa svih strana.

Terxhyman Iskender džamija

Džamija Terxhyman Iskender Bey smještena je u sjeveroistočnom dijelu Prizrena. Izgradio ga je prije 1795. godine Terxhyman Iskender Beut, koji je u Prizren došao iz Horosanija. Tijekom godina džamija je pretrpjela brojne neprofesionalne intervencije u svrhu obnove i popravka, a u dvorištu su izgrađeni aneksi, čime su izgubljeni neki izvorni vrijednosti.

Džamija Terzi-Mahalla

Džamija se nalazi u naselju Terzive. Prema natpisu na ulaznim vratima, napisanom na arapskom jeziku, džamija je sagrađena u 18. vijeku, tačno 1721. godine Terzi Memishi. Dio vera džamije obnovljen je krajem vijeka. XIX. Ima istorijske vrijednosti kao islamski vjerski spomenik XVIII vijeka i ima društvene vrijednosti, jer je u službi islamske zajednice grada.

Kuća Šuaip Paše

Sagrađena je početkom XIX veka od Shuaip Paše Spahiua, lidera ogranka Albanske prizrenske lige. Ima arhitektonske vrednosti, dominantan izgled u centru grada. Ima prizemlje i sprat; u prizemlju se nalaze prostorije za magacin, u sredini su higijenski čvorovi, dok su na spratu sobe, veranda i zatvoren čardak. U martu 1999. godine kuća je spaljena u celini. Ona je od temelja obnovljena u 2012. godine.

KUĆA GANI DUKAĐINIJA

Pripada XIX veku i pripada lokalnoj klasičnoj arhitekturi. Kuća se sastoji iz dva dela, dela harema i dela za goste, u 1952.godini se srušio prednji deo, onaj za goste. Kuća koja danas postoji je prošla kroz transformacije sa podelom na dva dela, ali je sve u svemu očuvala vrednosti iz prošlosti.

Vlašnje

Riječ je o arheološkom nalazištu koje se nalazi s desne strane puta Prizren - Žur, oko 6 km zapadno od Prizrena. Ovo mjesto je svjedočilo kontinuitetu života u nekoliko vremenskih perioda. Arheološkim materijalom otkrivenim na ovom području otkrivene su posude od terakote, kameni alati, kovanice i još mnogo toga.

TVRĐAVA KORIŠE I RANOHRIŠĆANSKA CRKVA

Pronađeni su mnogi keramički fragmenti za svakodnevnu upotrebu, solene cigle, itd, iz Rimskog perioda i iz kasne antike. U okviru površine tvrđave je otkrivena i paleohrišćanska bazilika. Izgrađena je u VI.veku. Danas je crkva u dobrom stanju, zidovi se čuvaju na približno 1. m iznad nivoa zemlje.

KATEDRALA GOSPE ZAŠTITNICE

Sagrađena je 1870. godine od strane Skopskog nadbiskupa, Dario Bucciarelija. U XX veku je dodat i zvonik (Sahatkula), koji je podigao Tomas Gansovi, albanski sveštenik i arhitekta. Ima trobrodnu baziliku. Pripada neoklasičnom, latinsko- katoličko -albanskom stilu. Ima mnogo zidnih freski, sa biblijskim temama, u delu centralne brodovine je oslikana Gospa koja predstavlja građane Prizrena sa odećom karakterističnom za to doba. Postoji portret Đerđ Kastrioti Skenderbega i Janoša Hunjadija. Portret Skenderbega je jedini njegov portret koji ga figurativno predstavlja u frontalnom položaju.

Crkva Svetog Spasitelja

Podignuta je između 1333-1335 godine. Cincari (Vlasi) su 1836. godini počeli sa izgradnjom nove crkve, koje je dobila ime Crkva Svete Trojice, kojom prilikom su dodati viši zidovi i zvonik. Ova crkva je korišćena od cincara do 1912. godine.Od 1912 -1999. godine se koristila samo tokom verskih praznika. Crkva je vizantijskog stila. Uzimajući u obzir njenu dominantnu poziciju, stil i arhitektonski tretman, ova crkva je jedna od karakterističnih i vrednih spomenika Prizrena.

Episkopska Crkva Svetog Đorđa

Izgrađena je u centru Prizrena 1887. godine, na temeljima starije crkve. Na ovom je području poznata i kao Crkva Svetog Đorđa ili Runovića. Postoji mala stoljetna crkva iz doba XIV-XVI vijeka.

TEKIJA TARIKATA RUFAI

Osnovana je 1892. godine od strane Hasana Hisnije iz Sandžaka. Bugari su 1915.godini srušili tekiju a ponovo je sagradio Šejh Hiseinhilmiu Šejhu1938. godine. Tokom 1972. godine je na istom mestu izgrađena moderna tekija od strane šejha Xhemajlie. Karakteristika ovog tarikata je sektu, 22. marta (je dan sultana Nevruza), svake godine, izvodi se ceremonija zikira zajedno sa idžrom u prisustvu velikog broja pripadnika ovog tarikata i znatiželjnih građana.

GORNJA TVRĐAVA

Sastoji se od 4 kule od kojih 3 su manje i iste, a ona ulazna je najveća i dvospratna. U njoj je otkrivena i crkva Svetog Nikole. Tvrđava je nastala mnogo ranije nego Manastir svetog Arhanđela i hronološko je vezana sa tvrđavom u Prizrenu. Takođe je korišćena i u periodu Otomanskog carstva, kao stanica vojnih bataljona. Prema legendi ovde su smeštene devojke koje su bile u službi Otomanske vojske, i za to se i zove “Kalaja e vajzes” (Devojčina tvrđava).

CRKVA SVETOG PETRA, KABAŠ

Počela je da se gradi krajem XI veka i nastavlja se da se dopunjuje u XIV veku, kada dobija potpuni oblik.Drugačije se naziva i Teška Crkva, zbog teškog terena, izgrađena je na vertikalnoj strani litice, a jedan njen deo ulazi u stenu. Spada među najlepše crkve kako po arhitekturi, tako i po svojoj veličini. Naspram nje je crkva Svete Marije Bogorodice, koja je poznata i kao Crkva kod Golublje pećine. Obe crkve su okružene sa predivnim pejzažem, raznovrsnom faunom i potocima koji protiču veoma blizu.

SAADI TARIKATI TEKKE

Osnovana je 1500. godine, od strane Šejha Sulejmana Adžizija. Drugačije se zove i Hisar Baba, po imenu brda tvrđave ispod koje se ona nalazi. Turbe (grob) je u obliku pravougaonika, izgrađena od opeke. U prednjem delu postoje dva prozora sa drvenom ogradom a iza udubina u zidu (kao prozor) sa svodom. Oko turbeta ima nekoliko grobnica sa natpisima. U turbetu postoji devet grobnica, među njima se nalazi i grob šejha Sulejmana Efendije, koji je pokriven sa poklonima od naroda.

Turbe Imera Babe

Turbe Imera Babe se nalazi u selu Ljez, on je poznat i kao Ljez Baba, turbe se nalazi pod Šar planinom, u blizini planine Cvilen. Turbe (grobnica) je mala i ima pravougaoni oblik, izgrađena je od opeke.

RUŠITTAHIROVA KULA, KOJUŠA, HAS

Objekat je dvospratan, sagrađena od kamena vezanog malterom. Stepenice kule su sagrađene od kamena i nalaze se vani. U prizemlju, kao i na spratu, kula ima po jedna vrata i prozor okružen kamenim svodom u gornjem delu, u obliku luka. Krov kule je pokriven sa ravnim crepom. Unutrašnjost kule je veoma oštećena, iako je ovaj objekt još uvek naseljen.

KULA REŠATA HODŽAJA, ŽUR, PRIZREN

Dvospratna je, sagrađena od kamena vezanog sa malterom. U unutrašnjosti kule , pored ode ( soba u kojoj se okupljaju pripadnici muških članova porodice i gostiju ) druge prostorije nisu zadržale svoju originalnost, prilagođavajući se i transformišući se potrebama stanovnika. Unutrašnjost ode je zadržala svoju autentičnost, ona unutra ima elemente izrađene od drveta s’visokim umetničkim nivoom. Oda ima elemente kao što su plafon, kamin, ormare i kupatilo. Plafon je izrađen od drveta, sa cvetnim motivima , stilizovanih cvetova i listova.

KUĆA AHMETA I ŠUKRIJE REKATATIJA

Podignuta je u XIX veku. odnosno 1886. godine kao porodična kuća. To je primer lokalne orijentalne arhitekture, pod uticajem austrougarske arhitekture, što je posebno uočljivo u frontalnoj fasadi. Pored spoljnih ukrasa, zgrada je veoma bogata etnografskim elementima u unutrašnjosti.

KUĆA ABDURAHIM MUTFIUA

Pripada godinama 1859-1860. Kuća je danas podeljena na dva dela, ali u unutrašnjosti i dalje održava folklorne objekte iz vremena izgradnje. To je porodična kuća, i dalje je useljiva i zadržala je svoju originalnost do dana današnjeg.

Sahat-kula - Arheološki muzej

Arheološki muzej nalazi se na području hamama, sagrađenog krajem 15. vijeka, odnosno 1498. godine. Graditelj ovog hamama trebao bi biti Shemsudin Ahmed Bey. Ovaj se predmet koristi i kao hamam. Arheološki muzej ima ogromnu vrijednost, jer predstavlja posebnu zgradu sa dvije tipologije. Pored arhitektonske i umetničke vrednosti, muzej predstavlja i eksponate od velike istorijske i naučne vrednosti. Po prvi put zgrada Sahat-kule kao Arheološki muzej otvorila je svoja vrata za posjetioce 1975.

CRKVA SVETOG ĐORĐA (SABORNA)

Sagrađena je od 1856 do 1887 godine; tribrodna je crkva, sagrađena od klesanog kamena, povezana sa krečom, dok je deo zvonika izgrađen opekom. Ima osnovu30 x 20 m, a njena visina dostiže i do 13.80 m. Pripada tipu bazilike sa centralnom kupolom. U unutrašnjosti, na istočnoj strani nalazi se oltar polukužnog oblika, ispred oltara se nalazi naos koji je odvojen od priprate jednim stepenikom. Crkva ima izuzetan pejzaž u svom dvorištu, koje se sastoji od parka sa veoma raznolikom florom.